Bu, bir tehdit yazısıdır !

Adam diyor ki; Senin gazeteye firmamın reklamını versem çok mu para kazanırım ?..

He anam, he babam !..

Hemde öyle  böyle değil!.. Çuvala koymaya kalksan sürükleyerek götüremezsin inan !..

Bizim gazete böyle işte..

Reklamını verdiğin günün ertesinde müşteriler  ‘’Yetişen alıyor, bana kalmaz !..’’ diye gece yarısından işyerinin önünde kuyruğa girer!.. 

 

Öyle bir şey yok elbette !..

 

Adam sabah kahvaltıda sıcak ekmek yemek için markete gittiğinde koltuğunu altına bir tane de ulusal gazete sıkıştırıp evinin yolunu öyle tutar, yerel gazetenin yüzüne dahi bakmaz. Ama kapısının önündeki lahım patlayınca, yerinden oynamış kaldırım taşına ayağı takılınca ilk arayacağı mercii yerel gazetenin muhabiridir.

 

Hani adam diyor ya; Senin gazeteye firmamın reklamını versem çok mu para kazanırım?

Öyle bir durumun söz konusu olmadığı ortada…

Ama, reklam vermek, veya 1 çay parasına eş değer ücretle abone olmak da o gazeteye destek vermek demektir.

Bir kaza, bir yangın, bir cinayet, ya da denizine dökülen lahımı, yolda köstebek kazmış gibi öylece ortada duran çukuru haber yaparken, yani yaşadığı kentin sorunlarını, ya da güzelliklerini haber yaparken bize kimse tek kuruş vermiyor. Üstlelik bu haberlere giden gazetelere ait araçların yakıt parasını da kimse ödemiyor 

Sen kara sinekten şikayet ediyorsun ama bi zahmet belediyeyi aramak yerine ilk önce yaşadığın kentteki yerel gazetesini arıyorsun.

Hırsızı uğursuzu, madde bağımlısını maçan yemediği için polise bildirmezken, en kolay yolu seçip yine yerel gazeteyi arıyorsun, üstelik, ‘’ Lütfen adım geçmesin!’’ gibi uyarıda bulunmayı da ihmal etmiyorsun.

 

Tüm bunların yanı sıra belediye başkanları da 

İçişleri Bakanlığınının 2007 yılında çıkarttığı ilgili yönetmelikte yayınlanan genelgeye uymayarak görevlerini yapmıyorlar !

 16 Nisan 2007 tarih ve 45544 sayılı genelge diyor ki; “İşyeri Açma ve Çalıştırma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik” uyarınca ruhsatlandırılan kahvehaneler, çay bahçeleri, kır bahçeleri gibi umuma açık mekanlarda günlük gazete bulundurma zorunlulukları vardır.

  O genelgede deniliyor ki;Diyor ki;

a) Birinci sınıf kahvehaneler, çay bahçesi ve kır kahvesinde en az 100 farklı kitabın yer aldığı kitaplık bulunarak ayrıca ikisi bölgesel veya yerel olmak üzere en az 5 adet farklı günlük gazete,

b) İkinci sınıf kahvehanelerde en az 50 farklı kitabın yer aldığı kitaplık ve biri bölgesel veya yerel olmak üzere en az 3 adet farklı günlük gazete,

c) Üçüncü sınıf kahvehanelerde en az 25 farklı kitabın yer aldığı kitaplık ve birisi bölgesel veya yerel olmak üzere en az 2 adet farklı günlük gazetenin bulundurulup bulundurulmadığın ve buraya gelen vatandaşlarımızın hizmetine sunulup sunulmadığı hususlarına uyulup uyulmadığının kontrol edilmesi 

Yani, bu iş yerlerini açan arkadaşlar ruhsatlarını alırken bunu kabül etmiş, ancak uygulamaya gelince ‘’Sittiret ‘’ diyor, belediyeler de ‘’Boşver!’’ deyince İçişleri Bakanlığı tarafından çıkarılan bu genelgede anlam olarak bir değer kazanmıyor

 

Bu kentin mahalle muhtarlarından sadece 3’ü hariç, geriye kalanlar ‘’Biz gazetenizi nasıl sa sitenizden takip ediyoruz, gerek yok’’ diyerek abone olmak istemiyorlarmış!

Yazıklar olsun size!

Koskoca muhtar sadece ve sadece 1 TL ‘yi ödememek için kırk takla atıyor, ama işi düştüğü zaman ‘’ Abi bizim mahallede şu konuyu bi dile getirsene?’’ diyebiliyor !

Bu kentin meclis üyelerinin çoğu da ‘’Nasıl sa ben belediye de okuyorum’’ ayaklarıyla, cebinden çıkacağı 1 TL’nin hesabını yapıyor, 

Yapın ulan, eğer yaptığınız bu ince hesaplar, sizin başınızı göğe erdirecek se, abone olursanız nağmertsiniz!

Belediye başkanları da, eğer bakanlığın yukarıdaki genelgesine, ‘’Oy kaybına uğrarım’’ zihniyeti ile  yaklaşıyor sa onlara da  yazıklar olsun!

Abone olmadıkları halde yerel gazetelerden medet uman bir

kare resminin çıkması, haberde bir iki satır  kendinden bahsedilmesini isteyen Dernek Başkanları, STK’lar,  Muhtarlar, kendi gazetem için söylüyorum, eğer bir haber için bizi aramaya niyetlenirseniz, inanın çok ağır konuşurum…

Sakın sakın ha bunu aklınızdan dahi geçirmeyin !