GÜN GELİR , BİR GÜN ,SON BULUR...
Her şeyin bir ömrü var,
en uzun yaşayan
aslın da yalan,
gelir bir zaman
son bulur...
Alır gidersin
kendini kendinden,
Her gelişinde hüznün
içindeki histen,
yılların acılarından
süzülüp tükenen,
demlenip, mutlanan
ömrün de
gün gelir,
bir gün
son bulur...
Yalnızlığında çoğalıp,
çoğalan yalnızlıkta
var olan insan,
Kendince her zaman eyledi isyan,
"Olmak" için
içten içe
her halde "Yanan" ,
Yanıp ,erdiğin ehil ömrün
gün gelir
bir gün
son bulur...
İnsan öncesinde de vardı Kainat,
Kainatı yok etmedi
insan kadar,
hiç bir mahlukat ....
Servetine servet ,
mevkine şerbet
ne katarsan kat
Hilen, hurdan,yalan,talan doyumsuz nefsinle
vereceğin nefeste
ömrün
gün gelir
bir gün
son bulur...
Bilendik,
Onca badirelerde,
Veran olmuş yurt gibi
Tutunduk hasrete
hasretle,
sızlayan yüreklerde ,
Gitti gençlik ,
soldu al yanak,
Sustu dil,
çekildi el ayak,
Onca emeklerle
tükettiğin ömrün,
gün gelir
bir gün
son bulur..
Yıldızın parlar,
Gökyüzünden bakarsın..
Yaşamak arzunla
yeryüzüne konarsın...
Yaşar ,yaşlanır
Çalışır ,çırpınırsın.
Kurur dilin,damağın,
Tükenir tekatın,
ömür dediğin
gün gelir
bir gün ,
son bulur...
Göğün gölgesini
Güneş eyler
Güneş gölgeyi ne eyler?
İnsan insanla
meşk edip
kamile erer...
Güneş gölgeden
insan insandan
el çeker yaa
Dostluk da
gün gelir
bir gün
son bulur...
Öyle bir yalan
olur ki
gerçeklerin...
Gerçek dediğin,
Kendince var ettiklerin.
Emekle yücelttiğin
değerlerin...
Sessiz sedasız yok olup ,
Gün gelir
Bir gün
son bulur...
Seslenin gelsin dostlar,
Bu son gecemizdir.
Dost sofrasında kaldı
Uzun havalar...
Asli dostluk
Türküler kadar tarih
türküler kadar can
Türküler kadar içtendir.
Bitmese de
bazen ömür
Yaşarken de
dostluklarda ölür.
Ölmeden de
insanın
Ömrü
Gün gelir
Bir gün
Son bulur ..
NOT:
Aramızdan ayrılan tüm dostlarımıza... Saygıyla,...